PAVEMENT DWELLERS--A Poem by R.Natarajan

                                   PAVEMENT DWELLERS


                                The impoverished Ganesa in an
                                 improvised ramshackle abode
                                 presides over the
                                 proceedings of the
                                 pavement dwellers.

                                 The fluttering flags
                                 atop poles
                                 always show the direction
                                 of the political wind.

                                 Cloggy combs,broken mirrors
                                 constitute their
                                 make-up kits.

                                 Reed mats,rusty boxes,
                                 plastic pots are their
                                 petty belongings.

                                 Sharing their lot,
                                 stray dogs stay there,
                                 safe-guarding nothing.

                                 The sounds of speeding vehicles are
                                 sonorous lullabies to their
                                 slumbering children.

                                 Born in poverty-
                                 it is their only
                                 'Birth right'

                                 Yet.......
                                  a poster on the adjoining wall
                                  proudly proclaims
                                  "Indeed great is our Bharat !"
                               
                               
                                    

AADU SADUGUDU---A song for children in Tamil-By R.Natarajan

                                            ஆடு சடுகுடு(சிறுவர் பாடல்)
               
ஊக்கம் பிறக்க ஆடு சடுகுடு
சோர்வு ,சோம்பல் இவற்றை விடுவிடு
எதிரணி வந்தால் உடனே தடுதடு
உன்னைப் பிடித்தால் கோட்டைத் தொடுதொடு
உறுதி பெறுமே உடலும் கிடுகிடு
மாலையில் இதற்கு நேரம் கொடுகொடு
ஆட்டம் முடிந்தால் நூலை எடுஎடு
படித்த பிறகே உறங்கப் படுபடு  

VINDHAIYAANA VIRPANAI

விந்தையான விற்பனை !

ஆயர் குலப் பெண்ணொருத்தி --கண்ணன் மேல் ஆழ்ந்த அன்பு கொண்டவள் !
எண்ணம் எல்லாம் எப்பொழுதும் அந்தக் கண்ணனையே சுற்றிச் சுற்றி வரும்.
ஒருநாள் வெண்ணெய்,தயிர் நெய் ஆகியவற்றைச் சுமந்து கொண்டு விற்றுவரக் கிளம்புகிறாள். .

'வெண்ணெய் , தயிர், நெய் ' என்று குரலெடுத்துக் கூவ வேண்டியவள் , கண்ணனையே நினைத்திருந்த காரணத்தால் தனைமறந்த நிலையில் "கோவிந்தன் ,தாமோதரன்,மாதவன் " என்று கூவுகிறாள்.

என்ன ஓர் அழகான கற்பனை !

இக்காட்சி லீலா சுகரின் கிருஷ்ண கர்ணாம்ருதத்தில் வருகிறது
 .
இதனைத் தமிழில் பாடலாக வடித்துள்ளேன் :




வெண்ணெயுடன் தயிரதுவும் நெய்யும் கொண்டு 
விற்றுவரக் கிளம்பினளே ஆயர் மங்கை 
எண்ணமெலாம் எப்பொழுதும் கண்ணன் மேலே 
இருந்ததனால் பொருள்கூறி விற்கும் போது
'புண்ணியம்செய் தாயரே நீர் வாங்கு வீரே
புயல்வண்ணன் ,கோபாலன் ,எம்கோ விந்தன்
நண்ணிவந்தேன் உங்களையே ' என்று கூவ
நகைத்தனர்பின் வியந்தனரே ஊர்வாழ் மக்கள் ! 

NILAVU--A Poem by R.Natarajan

நிலவு

அல்லிமலர் இதழ்விரிக்கக் காட்டுப் பூவை
அளாவிவரும் இளந்தென்றல் வீசும் நேரம் .
எல்லையில்லா வான்கடலில் அமுதம் என்றே
எழுலுடனே காட்சிதரும் நிலவுப் பெண்ணே !
முல்லையென உடுக்கூட்டம் முழுதும் தோன்ற
மோகனமாய் விளங்குகின்றாய் இணையே இன்றி .
சொல்லையெலாம் கடந்துநிற்கும் பெருவ னப்பே

சுந்தரமே குளிர்நிலவே! ஒளிவி ளக்கே!

தண்ணிலவின் நல்லொளியில் இந்த ஞாலம்
தகவுடனே கொண்டதெழில் மிகுந்த கோலம் .
மண்ணுலகில் ஒளிமழையை மதிபெ ருக்கும்
மனங்களிலே உவகையெனும் பயிர்செ ழிக்கும்
வண்ண மிகு நிலவொளியில் முற்றம் சேர்ந்து
மாந்தரெலாம் யாழ்கொண்டே இனிய பண்ணில்
எண்ணமதைப் பாட்டாக்கிப் பாடும் வேளை
இவ்வுலகில் மறைந்திடுமே துன்பப் பாலை !

             

        

Lines written during night---(a la Wordsworth's "Lines written in march" ) By R.Natarajan

                         LINES WRITTEN DURING NIGHT

                                   The stars are gazing ;
                                   The moon's amazing ;
                                   The owl does hoot ;                       
                                   It sounds like toot.
                                   Darkness shrouds the world;
                                   Chill air is blowing;
                                   Small lamps are glowing;
                                   All folks are dancing;
                                   Their hearts rejoicing 
                                   In singing songs of the old!   


                                   The day is gone,
                                   Now revelry is on .
                                   It soothes the pain 
                                   Of Life's hard strain.
                                   Night is the time for rest.
                                   Tho' pleasure's inviting
                                   Our tasks keep waiting.
                                   Relax , don't weep;
                                   Have a nice sleep.
                                   And wake up in the morn with zest!   
                                            

"MINUKKUM MINUKKUM VAANMEENE"--Translation of "Twinkle Twinkle little star"--By R.Natarajan

மினுக்கும் மினுக்கும் வான்மீனே !
( This is an attempt to translate the nursery rhyme "Twinkle twinkle little star" into Tamil,maintaining the same rhyme pattern and tune.I have done it for the sheer thrill of it )

மினுக்கும் மினுக்கும் வான்மீனே

நீதான் யாரென வியந்தேனே 

உயரே உயரே உலகின் மேல்

விண்ணில் வைரம் ஒன்றைப் போல் !


        

VAIRAMUM VAAIPPUM- A Story- poem by R Natarajan

வைரமும் வாய்ப்பும் !

சுடரொளிக் கதிரின் கீற்றும்
சூழ்ந்திடாக் கருக்கல் நேரம் .
கடற்கரை வந்து சேர்ந்தான்
காளையாம் இளைஞன் , ஆங்கோர்
இடந்தனில் அமர்ந்தான் , சூழும்
எழிலெதும் சற்றும் நோக்கான் .
உடைந்திடும் உள்ளம் தன்னில்
உலவிடும் வெறுமை மிக்கான் .

                     
தலைமுறைக் கதைகள் சொல்லித்
தாவிடும் அலைகள் காணான்.
கலையறி மாந்தர் போற்றிக்
களித்திடும் இயற்கை காணான் .
கொலைவெறிக் கொண்டு தாக்கிக்
குலைத்திடும் கவலை மேவ
வலைஎறி மீனைப் போல
வாடியே வதங்க லானான்


மங்கிய ஒளியில் கற்கள்
மருங்கினில் கிடக்கக் கண்டான் .
இங்கிவை ஏனோ என்றே
எடுத்தவன் ஒவ்வொன் றாகப்
பொங்கிய அலைகள் மீது
போவெனத் தூக்கிப் போட்டான் .
செங்கதிர் ஒளியும் சற்றே
தெரிந்திடச் சுற்றிப் பார்த்தான்


சாக்கியர்போல் எறிந்தவனும் ஒருகல் மட்டும்
தன்னருகே இருந்திடவே எடுத்தான் , உற்று
நோக்குகையில் வைரமெனத் தெரியக் கண்டான் .
நோகாமல் வந்தசெல்வம் இழந்தான் அந்தோ !
வாழ்க்கையிலும் வைரமென வாய்ப்பு வந்து
வாயிலிலே உட்காரும் ! கல்லாய் எண்ணித்
தூக்கியதைப் போடாமல் எடுத்துக் கொள்வோம் !
தொல்கதையாம் இதையுலகில் படித்துச் சொல்வோம்!